مریم (س) بانویی است که حداقل در 12 سوره‌ی قرآن از او یاد شده، و 34 مرتبه نامش ذکر گردیده، و در بیش از 100 آیه به شرح حال او پرداخته شده است. در این آیات ایشان ،
- از خاندان ابراهیم علیه السلام معرفی شده.(83 تا 85 انعام)
- فرزند پیامبری به نام عمران(12 تحریم) و تحت تکفّل حضرت زکریا بوده.(37 آل عمران)
- مادرش او را نذر خدمتگزاری خدا می‌کند و خدا نذرش را به بهترین شکل می‌پذیرد.(35 و 37 آل عمران)
- خداوند درباره‌ی چگونگی پرورش او می‌فرماید «أَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا» (او را بپرورد، پروردنی نیکو)(37 آل عمران)
- شخصیتی است که خود و خاندانش از شرّ شیطان دور نگاه داشته شده‌اند.(36 و 37 آل عمران)
- «انتخاب شده» و «پاک گردانیده شده» توصیف شده.(24 آل عمران)
- برتری داده شده نسبت به همه‌ی زنان هم عصرش خوانده شده.(24 آل عمران)
- برایش مائده‌ی آسمانی فرستاده می‌شده.(37 آل عمران)
- با فرشته‌ی وحی صحبت می‌کرده.(42 و 43 آل عمران)
- آیت و نشانه‌ای برای جهانیان معرفی شده. (91 انعام و 50 مومنون)
- زنی پاکدامن است که شرافت حمل عیسی روح الله را پیدا کرده.(12 تحریم و 91 انعام)
- خداوند به او بشارت تولد فرزندی به نام عیسی مسیح را می‌دهد که از مقربان الهی است.(45 آل عمران)
- صدّیقه معرفی شده.(75 مائده)
- کسی است که خدا خود از او در مقابل تهمت برخی از یهودیان رفع اتهام می‌کند.(156 نسا)
- تصدیق کننده‌ی کلمات خدا و کتب آسمانی بوده.(12 تحریم)
- مطیع و خاضع در برابر خدا توصیف شده.(12 تحریم)
مشاهده می شود که قرآن کریم نسبت به اناجیل، چهره‌ای به مراتب والاتر و دقیق‌تر از حضرت مریم (س) نمایان ساخته است. در منابع اسلامی نیز این بانوی بزرگوار جزو چهار بانوی برتر بهشتی معرفی شده است.
